قیر از تقطیر نفت خام تولید می شود یا به سادگی در طبیعت یافت می شود. قیر یک ماده نفتی است که برای چسباندن سنگ و ماسه و تولید آسفالت راهسازی استفاده می شود.
در عملیات عادی پالایشگاه نفت، نفت خام در ستون تقطیر اتمسفر گرم می شود. این بخش های مختلف نفت خام را بر اساس وزن مولکولی آنها جدا می کند. قسمت سنگین‌تر روغن که در انتهای ستون تقطیر باقی می‌ماند، حفره پایینی نامیده می‌شود و ماده اولیه تولید قیر تصفیه‌شده را تشکیل می‌دهد.
بسته به منبع، خواص فیزیکی قیر فله صادراتی ممکن است متفاوت باشد مانند قوام، سختی، ویسکوزیته، چسبندگی و دوام. بنابراین، آشنایی بیشتر با وجود قیر در طبیعت و قیر به عنوان محصول جانبی نفت خام ضروری است. ق
یر چسبی است که از هیدروکربن های پیچیده تشکیل شده است. این ماده بسیار چسبناک حاوی عناصری مانند کلسیم، آهن، گوگرد و اکسیژن است.
قیر توانایی قابل توجهی در تغییر با تغییرات دما دارد. در دماهای پایین تر، این ماده سخت و شکننده است، در دمای اتاق انعطاف پذیر است، در دماهای بالاتر قیر جریان می یابد.
قیر اولین بار در حدود 40000 سال پیش برای چسباندن چوب به ابزار سنگی استفاده شد. پس از آن، قیر به عنوان چسب در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گرفت.
همچنین قیر در مقایسه با سایر محصولات فرعی نفت خام دارای چگالی و ویسکوزیته منحصر به فردی است و به دلیل وجود مولکول های هیدروکربنی بزرگ به نام آسفالتین ها و رزین ها که در روغن های سبک یافت می شود اما در قیر بسیار غلیظ است، قیر به یک ماده مفید تبدیل شده است. برای چسباندن سنگ و ماسه برای راه سازی.
اگرچه در بسیاری از نقاط جهان مخازن طبیعی بزرگی از قیر وجود دارد، اما بیشتر قیر تولید شده در جهان از نفت خام به دست می آید.
استخراج قیر طبیعی پیچیده‌تر از تصفیه قیر است و بنابراین هزینه بیشتری برای تولیدکنندگان خواهد داشت. همچنین جالب است بدانید که قیر طبیعی تا 5 درصد گوگرد، فلزات سنگین و ناخالصی های دیگری دارد که باید تصفیه شوند.
