در این سال بین المللی نور، به ویژه مناسب است که مفهوم تاریخی نور چیست و مناقشات پیرامون وسعت طیف مرئی را مرور کنیم.
امروزه می دانیم که نور دارای ماهیت موجی و ذره ای است. همچنین واضح است که حدود دید واقعاً از حدود 310 نانومتر در اشعه ماوراء بنفش تا حدود 1100 نانومتر در مادون قرمز نزدیک است، اما بسیار به درخشندگی، یعنی «روشنایی» منبع نور بستگی دارد.
محتوای طیفی نور مصنوعی و لامپ روشنایی معابر در طول عمر ما دستخوش تغییرات بسیار مهمی می‌شود و پیامدهای بیولوژیکی کامل محتوای طیفی فناوری‌های نورپردازی جدیدتر باید به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد.
تعاریف معمول فرهنگ لغت از «نور» عبارتند از: «عامل طبیعی که بینایی را تحریک می کند و چیزها را قابل مشاهده می کند. همچنین، منبع روشنایی، به ویژه یک لامپ الکتریکی. در نهایت، “وسیله ای که باعث می شود چیزی شروع به سوختن کند، مانند کبریت، فندک یا شعله.”
با این حال، تعریف فنی تر و علمی تر را می توان از «واژه بین المللی روشنایی منتشر شده توسط کمیسیون بین المللی روشنایی به دست آورد. تعریف موجود در ILV دارای یک عدد است و به شرح زیر است:
1. مشخصه تمام احساسات و ادراکات که مخصوص بینایی است.
2. تشعشعی که از نقطه نظر توانایی آن در برانگیختن سیستم بینایی انسان در نظر گرفته می شود.’
CIE دو یادداشت جالب برای این تعریف رسمی از نور ارائه می‌کند: «نکته 1 – این اصطلاح دارای 2 معنی است که باید به وضوح از هم متمایز شوند.
در صورت لزوم برای جلوگیری از سردرگمی بین این 2 معنی، اصطلاح “نور درک شده” ممکن است به معنای اول استفاده شود” و “نکته 2- نور معمولاً، اما نه همیشه، در نتیجه عمل یک محرک نور بر روی بصری درک می شود.
این یادداشت اخیر حتی قبل از اینکه سلول‌های شبکیه-گانگلیونی گیرنده نور شناخته شوند اضافه شد، و البته pRGCها همچنین هنگام کنترل اندازه مردمک و موقعیت پلک بر بینایی تأثیر می‌گذارند و حتی ممکن است نوعی نقش تصویر شبکیه در عملکرد دهلیزی داشته باشند.
